Nostalgia i wzruszenie, czyli Uroczyste Pożegnanie Maturzystów 27.04.2018
Przygotowania trwały już od dawna. Trzecioklasiści z utęsknieniem odliczali dni do swojego zakończenia. Nie zdążyli się nawet obejrzeć, a dzień ich pożegnania nadszedł, a wraz z nim pojawiła się melancholia i nostalgia, bo przecież spędzili w Dziesiątce trzy lata, które przyniosły mnóstwo emocji i wspomnień.
Od samego rana panowało ogromne poruszenie, szczególnie wśród uczniów klasy 1b, która była odpowiedzialna za pożegnanie starszych kolegów. Ostatnie kartki z cytatami na dalszą drogę dla maturzystów trafiły do koszyka, z którego przy wejściu każdy absolwent mógł „poczęstować” się jedną, by mieć pamiątkę tego dnia już na zawsze. Dekoracje zostały dokładnie sprawdzone, a próby trwały już od wielu dni.
Wybiła godzina 12.00. Stres wśród występujących był co raz większy, a do auli zaczęli schodzić się goście, grono pedagogiczne i przede wszystkim oni – nasi kochani trzecioklasiści. Codziennie mijaliśmy ich na korytarzu, współpracowaliśmy z nimi i uczyliśmy się wiele od nich, a już po majówce nie zobaczymy się z nimi w szkolnych murach.
Maturzyści wyglądali na bardzo szczęśliwych, w końcu udało im się zakończyć trzy lata ciężkiej nauki sukcesem. Otrzymali wiele nagród, po raz ostatni wykonali pożegnalny utwór muzyczny i było widać po nich, że mimo wszystko kochali tę szkołę, tych ludzi i tę jedyną, niepowtarzalną atmosferę. Niektórzy z nich nie kryli swojego wzruszenia i podczas części artystycznej, czyli widowiska poetyckiego w reżyserii pani prof. Agnieszki Ziółek pt. „Pytania z gwiazdką i bez gwiazdki” przygotowanego wraz z klasą 1b, polały się nostalgiczne łzy. Nikt nie myślał o egzaminie życia, który miał odbyć się już za kilka dni. Ważniejsi byli nauczyciele, koledzy i podniosła atmosfera, panująca w auli, na której zebrali się wszyscy razem po raz ostatni.
Będziemy za Wami tęsknić Drodzy Absolwenci.
Karolina Byś, Marta Woroniak, 1b